perimo

perimo
pĕrĭmo (orig. form pĕrĕmo, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.), ēmi, emptum (emtum), 3, v. a. [per-emo], to take away entirely, to annihilate, extinguish, destroy; to cut off, hinder, prevent.
I.
In gen. (class.;

syn.: perdo, deleo): penitus materiem omnem,

Lucr. 1, 226:

sensu perempto,

Cic. Tusc. 1, 37, 89: luna subito perempta est, was taken away, i. e. vanished, disappeared, id. poët. Div. 1, 11, 18:

divum simulacra peremit fulminis ardor,

id. ib. 1, 12, 19:

Troja perempta,

destroyed, ruined, Verg. A. 5, 787:

corpus macie,

Liv. 2, 23; cf. id. 38, 21: ne quid consul auspici peremat, should hinder, prevent, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.:

reditum,

Cic. Planc. 42, 101:

nisi aliqui casus consilium ejus peremisset,

id. Off. 3, 7, 33:

si causam publicam mea mors peremisset,

id. Sest. 22, 49; id. Fragm. ap. Non. 450, 5:

perimit urbem incendio,

Vulg. Jos. 11, 11.— Absol.:

sin autem (supremus ille dies) perimit ac delet omnino, quid melius, quam? etc.,

Cic. Tusc. 1, 49, 117.—
II.
In partic., to kill, slay ( poet. and in post-Aug. prose; cf.

trucido): perempta et interempta pro interfectis poni solet a poëtis,

Fest. p. 217 Müll.; Lucr. 3, 886:

crudeli morte peremptus,

Verg. A. 6, 163:

aliquem caede,

id. ib. 9, 453:

sorte,

id. ib. 11, 110: hunc, ubi tam teneros volucres matremque peremit (trans. from Homer), Cic. poët. Div. 2, 30, 64; Ov. M. 8, 395:

conceptum abortu,

Plin. 3, 44, 69, § 172:

caedes fratrum indigne peremptorum,

Just. 7, 6.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Casalzuigno — Pza. G. Zaffrani Administration Origine latine Sivinius Pays …   Wikipédia en Français

  • Patroclo — Saltar a navegación, búsqueda …   Wikipedia Español

  • Taretan — Municipio de México …   Wikipedia Español

  • περεμπτόριος — α, ον, Α κρίσιμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. peremptorius «κρίσιμος» (< ρ. perimo)] …   Dictionary of Greek

  • perempto — |empt| adj. Extinto por perempção.   ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir   ♦ [Portugal] Variante de perento após o Acordo Ortográfico de 1990 …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • perento — |ent| adj. Extinto por perempção.   ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir   ♦ Grafia no Brasil: perempto …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • perimir — v. tr. [Direito] Pôr termo a (instância ou ação judicial) por ter acabado o prazo legal.   ‣ Etimologia: latim perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • tynė — 2 tynė (vok. dial. tin, tīne) sf. (1) K, Rtr, FrnW, tỹnė (2) LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš), Smln 1. CI227, Q66, Lex103, N, LsB270, Š, L, Rtr, LVIV201, NdŽ, KŽ, LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš) statinė maudytis, skalbti ar kam laikyti: Maudymo …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”